Sivil Yapılar

              HANLAR VE EVLER
1-Abbas Bey'in Hanı :
Atça'nın İstiklâl Savaşı öncesi büyük Hanlarındandır. Bugün ayakta değildir.Yunan işgalinde yakılmıştır. Yer olarak belirtilecek olursa, eski Zafer Sinemasından başlayıp, güneye doğru uzayan adadadır. Ne zaman yapıldığı bilinmemektedir. Yaptıran Abbas Çelebinin dedesi, Abbas Bey'dir. 2000 metre kareye yaklaşan bir avlusu, ortada bir şadırvanı, dükkân ve kahvehanesi bulunmaktaydı.
 

2-Nalbant Hanı (Çerezci Ali Hanı) :
Cumhuriyet döneminde yapılan hanlardandır. Yaptıran Şükrü Demirayak'ın babası Mehmet Demirayak'tır. Yapılış tarihi 1926'dır. Han iki katlı olup 1. kat kahvehane, 2. kat oteldir. Bugün bir kısmı yıkılmış, bir kısmı ayaktadır.
 

3-Hacı Kasap Hanı:
Hacı Kasaplardan Mehmet ile Ali tarafından yaptırılmıştır (1926-27). Daha sonra lokantası ve kahvehanesi kalmıştır. 1973 yılında belediye istimlâk sahası içine alınarak "Cumhuriyet Meydanı" yapılmıştır.

4-Anaştaş'ın Dükkânı ve Mağazası :
İstiklâl Savaşı öncesinden kalma bir binadır. Bugün halâ ayaktadır.Anaştaş adlı bir Ruma aittir.Nazilli Caddesi üzerinde bulunan bu yapı taş ve tuğladan yapılmıştır. 

5-Un Yoncası ( Hangar ) :

Bugün ayakta değildir. Çarşı Camisinin yan bahçesinden başlayıp eski PTT'nin ön bahçesini kaplayan alandır. 

6-Deve Yoncası ( Hangar ) :
Yunan işgali sırasında yakılan bir hangardır.Atça ile dağ köyleri arasında kervansaray görevi yapan bir Yoncadır. Yağdere Köprüsünün güney ayağına rastlayan asfaltın doğusunda yer almaktaydı

7-Kilise Okulu ( Jandarma Karakolu ) : 

Karakol caddesi üzerinde bulunmakta olup,Rum Kilisesinin bir okulu olarak yapılmış, bir kilise uzantısıdır.Kurtuluş Savaşından sonra, Cumhuriyetin ilanıyla 1923 de Türk okulu olmuştur.(İlkokul).İki bölümde öğretim yapılan bu okulun batı kısmında erkekler,(Fevzi Milli Zikür ilk mektebi. -  Milli Kurtuluş Erkek İlk okulu) doğusunda da kızlar okutulmaktaydı.(Fevzi Milli İnas ilk mektebi. -  Milli Kurtuluş Kız İlk okulu) 1934 yılına kadar ilkokul olan bu bina ,1946'dan sonra Jandarma Karakolu olarak kullanılmıştır.Karakolun yeni binasına  taşınmasından sonra,Özel Ana okulu olarak ta kullanılmıştır.

8-Atça Hamamı :

Atça'nın ilk hamamlarındandır. Yapılış tarihi kesin bilinmemektedir.Hacı Mahmut zade Ali Ağa tarafından yaptırılmıştır. Denizli'nin Çaybaşı semtindeki "Kadınlar Hamamını" ve Tire'deki "Yalınayak Hamamını" yapan Hamamcı Ahmet Ustanın yaptığı söylenir. Yapılışı şöyle anlatılır: "Kırbıyıklardan Ali Ağa, Tire'ye bir iş için gider. Orada yapılmakta olan "Yalınayak Hamamını" görüp beğenir.Bir benzerinin Atça'da yapılmasını arzular.Ahmet Usta ile görüşen Ali Ağa, bu hamam bittikten sonra Atça'da bir hamam yapmasını söyler.Bu vesile ile bir hamam yapımı başlatılır."  Atça Hamamı  faaliyette olmayıp, bugün kullanılmamaktadır.(Kırbıyıkların Ali Ağa Ö.T.1870)

9-Jurnalı Evi :

Jurnalı zade Mustafa Efendi tarafından 1909 yılında, Rodoslu mimar Andon'a yaptırılmıştır. Mimari özelliği tamamen farklıdır.Osmanlı mimari özelliğinden çok, Yunan mimari özelliği taşır. Jurnalı zade Mustafa efendi ölmeden bu evi Atça Belediyesine bağışlamıştır. Ölümünden sonra 1946-1973 yılları arasında "Akşam Kız Sanat Okulu" olarak kullanılmıştır.Şu an ayakta değildir.Yerine Atça Konuk Evi yapılmıştır.

10-Bayman Evi :
Yaptıran Kırbıyıklardan Hacı Hüseyin'dir. 1906 yılında yine Rodoslu Mimar Andon tarafından yapılmıştır. İşgal yıllarında (3 Haziran 1919 - 5 Eylül 1922 ) İşgal Kuvvtleri Kararğahı olarak kullanılmıştır.Mevcut Hükümet binası Yunanlılar tarafından yakılmasıyla,Cumhuriyetin ilanından sonra,bir müddet Nahiye müdürlüğü ve Belediye binası olarak kullanılmıştır.1924 yılında Koçarlı Nahiye müdürü iken,Atça Nahiye müdürlüğüne atanan,Selanikli Gani zade AliRıza Efendi(Bayman),Sultanhisar eşrafından,Dürükzadelerin kızı Leyla Hanımla evlenerek, bu evi satın almıştır.  Ali Rıza Efendi (Bayman) 1933 yılında vefat  edince, 1968 yılına kadar eşi Leyla Hanımın adıyla anılmaya  başladı."Leyla Hanımın Evi " 1968 yılında evin Orhan Bayman'a intikal etmesiyle "Bayman Evi " olarak söylenmeye başlandı.Orhan Bayman tarafından 1970 yılında kısmi bir tamirat geçirmiş ise de ; 1998 yılında Kültür Bakanlığı tarafından,"Taşınmaz Kültür Varlığı" olarak tescillenmesinden sonra restore edilerek bu günkü görünümüne kavuşmuştur. Halâ ayakta olan bu ev  İki katlıdır.Bir zamanlar doğu cephesinde bir çeşme bulunuyordu.(Pehlivan Çeşmesi)Yapı malzemesi taş ve tuğladır.İyon nizamında yapılmış olan bu ev, Grek Mimarisini günümüze taşıyan güzel bir örnektir.

11-Demirayak Evi :

Eski, Belediye Başkanlarından Şükrü Demirayak'ın doğduğu evdir. Babası Nalbant Mehmet ( Demirayak ) yaptırmıştır. 1925 yılında yapılmış ahşap bir evdir. Çatı katı ile üç katlı olan bu ev Osmanlı Mimarisinin en güzel örneğini sergilemektedir.Atatürk caddesinin istasyondan gelen yolun kesiştiği yerde bulunan Demirayak evi,kullanılmaz hale geldiğinden restore edilmemiş, 1980 yılında yıkılarak yerine betonarme bir bina inşa edilmiştir.