Fabrikalar
1-ARAP ŞÜKRÜ'NÜN FABRİKASI :
Yunan işgalinden sonra yapılan Çırçır fabrikasıdır. Yapılış tarihi 1924'tür. Halk arasında Arap Şükrü namıyla anılan,Hafız Halilzâde Şükrü yaptırmıştır. Bugün ayakta değildir.
2-HAFIZ ALİ'NİN FABRİKASI : Bu fabrika Kurtuluş savaşından önce yapılmıştır.Yaptıran Abbas Bey'dir.Yapılış tarihi kesin olarak bilinmemektedir.
Abbas Bey ticari hayatında ,İzmir'li bir tüccara borçlanır. Borcunu ödeyemediği için İcraya verilir.Bu yüzden fabrika satışa çıkartılır.Yapılan açık arttırma ile 12bin sarı liraya Hafız Ali'ye satılır.Fabrika Hafız Ali'nin ölümüne kadar çalıştırılır.
Fabrika üç bölümden oluşur. Bunlar Yağ bölümü (Yağhâne),Çırçır İşletmesi (Pamuk İşletmesi),Değirmen bölümüdür. Bu fabrikanın Atça'nın ekonomik Kalkınmasındaki payı çok büyüktür.
3-YÖRÜK ALİ EFE FABRİKASI :
Buhar makineleri ile çalışan Pamuk(çırçır) Fabrikasıdır. Sahibi Atça’lı Rumlardan İstavraki Lazupolu’ dur (1)
İki bölümdür.Biri yağ,biri de Çırçırdır. Bu fabrika Kurtuluş savaşında top ateşiyle yıkılmıştır.
4-SABUN FABRİKASI (Sabunhâne) :
Kavaklar caddesi başındaki Belediye artezyen kuyusu ,Sabunhanenin su kuyusudur. Bodoz adlı bir Rum'a aittir.Sadece kuyusu kalan bu fabrika , Yunan işgalinde yakılmıştır.
5-BUZ FABRİKASI :
Buz fabrikası işletmesi,1955 yılında faaliyete geçmiştir.Atça belediyesi tarafından yaptırılmıştır. Uzun süre buz üretimi yapılarak işletilmiştir. Daha sonra soğuk hava deposuna dönüştürülen buz fabrikasının buz üretimi durdurulmuştur.
6-İSTAVRİNİN FABRİKASI :
1920'den önce yağ fabrikası idi. İstavri adlı bir Rum'a aittir.İşgal yıllarında Yörük Ali Efe tarafından zaptedilmiştir. 1922'den sonra Sultanhisarlı Bahri Efendi yıkık fabrikayı satın alarak değirmene dönüştürmüştür.Değirmene su taşıyan su yolunun uzunluğu yaklaşık 80 m. genişliği ise 1,5 m.dir. Şimdiki mülk sahibi Ali Babacan'dır.
7-Un Değirmeni :
Atça'nın un öğütülen ilk değirmenlerindendir.Bugün sadece temelleri kalmıştır.Yunan işgalinden önce yerli Rumlar işletmekteydi.
ELEKTRİK SANTRALI :
Atça belediyesi tarafından 1938 yılında yapımına başlanmıştır. 2.Dünya savaşının çıkmasıyla yapımı durdurulmuştur. 1948 yılında İller bankasının yardımı ile SOH.P. gücünde 750d/d lik bir elektrojen gurubu kurulmuştur. Santral 1953 yılında üretime geçmiştir. Şehir aydınlatmasında kullanılan bu sanrtala 1955
yılında iki elektrik motoru devreye sokularak güçlendirilmiştir.Elektrik üretimi 1963 yılına kadar sürmüştür.Kemer Barajının enerji vermesinden sonra santralın üretimi durdurulmuştur.
