Bu defter, Atça’lı bir Kore gazisinin 9 Haziran 1952 tarihinde İzmir limanından, USS General Le Roy Eltinge isimli bir gemi ile savaşmak üzere Koreye gönderilen bir Türk askerinin cep defterinden gün yüzüne çıkan 53 günün hikayesidir.
Günlük 9.6.1952 tarihi ile 12 .8.1952 tarihleri arasınada tutulmuş ,46 sayfası yazılıdır . Daha sonraki sayfalar boş olup, günlük devam etmemektedir. Kanaatımca ya günlük tutacak şartlar yoktu.; ya da izin verilmedi.
Kore gazisi Fahrittin Altan 20.08.1931 tarihinde Atça ‘da doğdu.09.03.2013 tarihinde 82 yaşında Atça’da hayata gözlerini kapadı. Yapılan askeri bir törenle Atça Çomaklı Mezarlığına defnedildi.
Gaziye Allahtan rahmet diler,mekanı cennet olsun.
Kenan Kıvrak
Kore’ye gittiğim günden itibaren……
Vapurun İsmi : General Le Roy Eltinge.
( Üçüncü Kore Değiştirme Birliğini taşıyan vapur )
Bizim takımın subayları :
Üsteğmen Kemal Savaşcılar,
Astsubay gedikli çavuş İbrahim Eroğlu
9/6/1952 Pazartesi
Sabahleyin Gaziemir’de saat 4 de kalktık. 17 kişi birinci takım bir cemse aracına binerek saat 5 te İzmir heykel önüne geldik.Epey bir miktar sonra 7 de babam geldi görüştük.Saat 10 da cebimizde Türk parası bırakmadan vapura bindik.Saat 10.30 Seferihisardan1500 kişi geldi ve merasimle bindiler.Ben babam ile vapurdan karşıdan karşıya el etmekle görüştük (vedalaştık).
Vapur İzmir limanın dan saat 18 de bütün İzmir halkı uğurladı.Binlerce halk mendil sallayıp,bizde onlara sallaya,sallaya (mendil sallayarak) ayrıldık gittik.
Gece saat 10 da yattım.Sabahleyin kalktım. Bir baktım ki ; her taraf deniz,kara parçası gözükmüyor.Nereye gelip gittiğimizi de bilmiyoruz.
10/6/1952 Salı
Her taraf deniz.Bir kara parçası gözükmüyor.Durmadan gitmekteyiz.Gece oldu yalnız güneyde vapur gibi ışık gözüküyor idi.Bize karşı projektör tuttu.Denizin yüzünü apaydın diyor idi.Daha yola devam etmekteyiz.Yattık.
11/6/1952 Çarşamba
Sabahleyin 5 te kalktık bizim muhafız Türk donanması geriye dönmüş.Saat 7 de PortSaid e geldik. 6,5 saat kaldık. Burada Türk parası geçiyor.Saat13.30 da hareket ettik ve kanala girdik.Kanalın genişliği 100 metre. 20 de Shargiya vilayetine geldik geçtik. Saat 21 de yola devam etmekteyiz.
12/6/1952 Perşembe
Sabahleyin saat 5 te İsmailiye şehrini ve Süveş kanalından çıktık. Kanalın uzunluğu 170 km.,genişliği 60 mt. dir. Saat 10 na geldi. İki taraf gözümüzün tutabildiği kadar uzakta dağlar görünüyor idi.Bugün bize 5’er dolar verdiler. Saat 14.30 da vapurda Yangın Alarmı yaptık .Cankurtaran yeleklerini giydik.
13/6/1952 Cuma
Sabahleyin kalktık her taraf deniz.Bir kara parçası görünmüyor.Şimdi Kızıl denize devam etmekteyiz.Saat 16 Mekke-i münevver enin hizasından geçmekteyiz.Vapurda bütün Türk Birliği Mekke’ye karşı iki rekat namaz kıldık.İkindi namazı vakti gelmiş idi,cemaat dağılmadan ikindi namazını da kıldık.Bu ara tam 1 saat sürdü.Yola devam etmekteyiz.Her taraf deniz ,bir kara parçası görünmüyor.Gece oldu yattık.Sıcak desen 40-45 derece
14/6/1952 Cumartesi
Sabahleyin kalktık.Yemek yedik.Vapur yola devam etmekte ,biz vapurda birer iş donu (şort) ile yatıp geziyoruz.
15/6/1952 Pazar
Sabahleyin kalktık, yemeğimizi yedik. Saat 8 de Habeşistan’ın Cubuti şehrine geldik. 6 saat kaldık Habeş askerlerini de aldık. Habeş askerleri ve sivillerinin hepsi simsiyah.Bir tek beyaz insan yok. Vapurda 5 devletin askeri oldu.Saat 14 de Vapur hareket etti Hava saat 24 e kadar rüzgarlıydı.Vapur biraz sallanmaya başladı.Saat 4 de kadar rüzgar kesildi.Sonra tekrar çıktı.
16/6/1952 Pazartesi
Saat 5 te yemek yedik.Habeşliler ile bizimkiler kavga yaptılar.Şu sebep ile: Bütün gemideki erata (askere) öğle yemeği verilmedi. Saat 11 Aden’e geldik.Eve bir mektup yazdım.Bizim astsubaylar topladı.30 sent bir mektup.Adende birçok vapurlar var idi.Zaten bu yerler İngiliz idaresinde .Bizim vapur su (içme suyu) aldı.Askerler ise birçok alışveriş yaptılar.Ben bir dolara bir çakmak aldım.Bu şehrin insanları Müslüman.Namaz kılanları var idi.Gece oldu yattık.Dehşet sıcak var.Ben sıcaktan 3-4 sefer banyo yaptım.Vapur bizim haberimiz olmadan gece saat 2 de hareket etmiş,sabahleyin kalktım idi denizin orta yerinde hiçbir kara parçası görünmüyor.
17/6/1952 Salı
Vapur devam etmekte saat 6 da yemek yedik.Şimdi gittiğimiz deniz Hint denizi,Umman denizi. Hava rüzgarlı. Vapur sallanıyor.Sıcaktan askerlerden bayılanlar da oluyor.Akşam oldu Ben bu gece güvertede yattım.
18/6/1952 Çarşamba
Sabahleyin yemek yedik.Saat 10 a geldi,denizde dalga arttı.Vapur fazla sallanmaya başladı.Erat kusup yıkılıyor.Ben 3 sefer kustum.Komutanlar koğuşlara inmeyi emrettiler,herkes yattı.Sıhhi (sağlık) bakımdan öğle yemeği verilmedi.Ben akşam yemeği de yemedim.Yesem istifra edeceğim.Denizdeki dalga vapurun güvertesine çıkıyor.
19/6/1952 Perşembe
Sabahleyin kalkmadık.Yemekte yemedik.Bizi saat 10 sıralarında kaldırıp,güverteye çıkardılar.Hava bulutlu, bir saat güvertede
kaldık. Ben yine aşağıya indim ve yattım.Akşam yemeği de yemedim.
20/6/1952 Cuma
Sabahleyin kalktım,arkadaşlar arkadaşlar koğuş temizliği yaptılar.Ben yemek yemeden güverteye çıktım.Hava bulutlu,ara sıra yağmur çiseliyor.Vapur devam etmekte,velhasıl çektiğimiz rezilliğin hakkı hesabı yok.Akşam oldu ben bir dilim ekmek ile yarım bardak çay içtim ve yattım.
21/6/1952 Cumartesi
Sabahleyin kalktım,yemek yemeden güverteye çıktım.Şunu da hatırlatayım; bizim Türkiye’de sabah 3 saat evvela olup,3 saat evvela akşam oluyor.Burada saatleri 3 saat ileriye aldık.Bizim subaylar erleri temizlik, paspas yapması için kırıp geçiriyorlar.(baskı yapıyorlar) Saat 10 da temizlik teftişi yaptılar.Bu günde akşam oldu.
22/6/1952 Pazar
Sabahleyin 7 de Kolombo şehrine yani Seylan adasına geldik.Burada mektup yazıp,35er sente attık.Vapur içme suyu aldı. Biz fırsattan istifade Hindistan cevizi,muz birde çam göbeleği gibi Hindistan kavunu aldık, yedik.Burası da İngilizler elinde ve bir çok İngiliz vapuru var.Bizim vapur saat 14 de hareket etti . Denizde hafif dalga var.Vapur gene sallanıyor.Akşam oldu bugün biraz iyiyim ,akşam yemeği yedim.
23/6/1952 Pazartesi
Sabahleyin kalktım,yemeği yedik,temizlik yaptık.Saat 10 da temizlik teftişi oldu. Saat 14 de yangın alarmı için can yeleklerini giydik güverteye çıktık ve koğuşa inip çıkarıldık.Günlerden de arife. Akşam oldu. Duş yaptım yani yıkandım yattım. Vapur devam etmekte.
24/6/1952 Salı
Bugün Ramazan Bayramı.Sabahleyin erat 4.30 da kalktı.Abdestini aldıktan sonra 6.30 da bütün Türk subayları ve eratı güverte de bayram namazı kıldık.Subaylar ile bayramlaştık.
Benim içime o anda öyle bir melüllük (hüzün) geldi ki; kendi kendime şöyle dedim:
Ben şimdi Atça ‘da olsaydım giyinip kuşanıp bayram namazına gider,namazdan çıktıktan sonra, annem,babam , kardeşlerim ile ve komşu akrabalarım ile bayramlaşır idim. Sonra kabristanlığa gidip,onları (ölmüşleri) ziyaret ederdim.Dedemin ben asker olur iken bana “oğlum ben seni göremem “diye helalleşip, ağladığı hatırıma geldi.
Saat 12 ye gelmiş idi,bizim birlik komutanı Yarbay ,bizi güvertede toplayıp nasihat verdi.Burada öğleyin saat 12 iken,Türkiye de daha sabah saat 7 dir. Aradaki fark 5 saat oldu. Yine akşam oldu.Vapur yola devam etmekte.Şimdi gittiğimiz deniz Hint Okyanusu .Dalga devam etmekte.
25/6/1952 Çarşamba
Sabahleyin kalktım,deniz sakinleşmiş serin, serin rüzgar esiyor.Öğleye kadar hava bulutlu,öğleden sonra hava açıldı.Bugün Sumatra boğazından gitmekteyiz.Akşam oldu.vapur gece gündüz yola devam etmektedir.Gece saat 22 de kuzey tarafımızda şehir gibi ışıklar görünüyor idi.
26/6/1952 Perşembe
Sabahleyin kalktım,yemek yedik. Güverteye çıktım.Kuzey tarafta 8-10 km uzakta yeşil ağaçlar ufak tepeler ve şehirler görünüyor.Ağaçlar adeta bizdeki yüksek çam ağaçları gibi görünüyor.Meyve ağaçları olup olmadığını ve burasının neresi olduğunu bilmiyorum.Güney tarafta görünen kara parçasının Sumatra adası olduğunu söylüyorlar.Bu kara parçaları saat 11 e kadar devam etti.Sonra gittikçe görünmez oldu.Hava açık,denizde dalga falan yok.Sanki koca deniz durgun bir göl gibi.Saat 12 de Sarı Humma iğnesi olduk. Saat 18 e geldi.Güneşin ufuklarda kayboluşu,denizin durgunluğu ve hafif ,hafif serin rüzgarın esişi, insanın ciğerlerine tazelik veriyor.Şimdi Çin denizindeyiz.Artık tehlikeli hudutta gidiyoruz.Etrafımızda muhafız (gemi) falan yok.Denizaltı olup olmadığını da hiç birimiz bilmiyoruz.Gece oldu yattık.Vapur devam etmekte.
27/6/1952 Cuma
Sabahleyin kalktık,yemeğimiz yedik.Güverteye çıktım.Hava güzel serin,hafif dalga var.Saat 12 ye geldi öğle yemeği verilmiyordu zaten kaldırdılar.Ben cankurtaran kayıkları altına yatmıştım, uyumuşum.Akşam oldu, saat 18 de yemek yedik ,saat 22 de yattım.
28/6/1952 Cumartesi
Sabahleyin kalktım, güverteye çıktım, sıra ile aşağıya yemekhaneye inip yemek yedik.Saat 11 idi, vapurun gittiği istikamette kara parçaları görünüyor.Saat 12 de bu kara parçasına geldik.Burada ufak birçok adalar var. Bizim vapur adaların arasında demir atıp kaldı.Karşıda yelkenli kayıklar görünüyor.Vapurda muhabere (haberleşme) yapıp görüştüler.Burası Siyam (Tayland) hükümetine ait imiş.Bizim vapur saat 13 de adaların arasından gidip, karadan 5 km kadar ayrıldıktan sonra yine demir atıp durdu.Uzaklarda bir iki tane ufak vapurlar görünüyordu.Ufak vapurun birisi bize yaklaşıyor ve bizim vapur lamba yakıp söndürüyor,karşıdan gelende aynı vaziyette muhabere yapıyorlar.Gemi bizim vapurun yanına geldi.Etrafımızda dolaşıp tur yaptı.Bizimle bayrak veya ışık ile muhabere yapıp görüşüyorlar.Onlar gemiden ufak bir motorlu kayık indirerek,bizim vapura geldiler.Görüşüp dönüp gittiler.Bizim vapur 20 de hareket etti . Biraz gittikten sonra saat 22 de yine durdu.Ben güverteye çıkıp etrafa baktım.Etrafta ışıklar görünüyor idi.Burası bir şehir. Bizim vapur ışık ile muhabere yapıp görüşüyorlar.Ben aşağıya koğuşa inip yattım.Sonra kalktım ,duşlara sıcak su gelmiş,gittim yıkandım ve çamaşırlarımı da yıkadım.Arkadaşlarım da aynı vaziyette yaptılar.Su soğutma makinesinin fazla su sarf ettiği zaman suyu soğutmuyordu.Herkes yattığı için su soğumuş,bir su içip yattım.Saatler bir saat ileri alındı.
29/6/1952 Pazar
Sabahleyin kalktım yemeği yiyip güverteye çıktım.Bizim vapur durmakta.Vapurun sol tarafında kara görünüyor idi.Yeşillik dağlar tepeler ve bu tepeler arasında üç dört tane vapurlar görünüyor.Burasının bir şehir olduğu anlaşılıyor.Bu şehrin Siyam’ın (Taylad) Bankok olduğunu söylediler.
Saat 7 ye geldi.Karşıdan iki tane vapur gelerek,biri sağımıza biri solumuza yanaşıp, bizim vapura Siyam askerleri bindi.Saat 9 vapur hareket etti.Siyamlılar,Çinliler gibi zayıf,yumuk gözlü,bıyık sakal yok.Saat 17 ye geldi. Hava bulutlu,yağmur yağdı,rüzgar da var.Denizde hafif dalga vapur az sallanıyor.
30/6/1952 Pazartesi
Sabahleyin kalktım.Koğuş temizlik ile paspası. Bizde temizlik yaptık.10’a kadar sürdü,bu arada yemekte yedik.Teftiş oldu.Güverteye çıktım,hava bulutlu yağmur çiseliyor.Bugünde akşam oldu.
Sözümüz Var Rahmetli Ata’ya
Ana vatandan ayrıldık, gidiyoruz Kore’ye,
Emelimiz komünistleri yok etmeye,
Uğurladı Akdeniz, teslim etti Mekke’ye,
Dönerken uğrarsınız ,Mekke’ye Medine’ye,
Atatürk dedi ,bu vatan sizlere emanet.
Etmeyiz biz Türkler emanete ihanet.
Atam sen üzülme ,rahat et.
Yapmayacağız kızılların kemiğini et..
Akşam Sohbeti
Yine bir neşe doğdu akşam karanlığında,
Hatıralar canlandı Hint okyanusunda .
Gönül her gün arzular etmeyi akın,
Bilmiyorsun kore bize istiklal yakın.
Akşam ufku batarken Sumatra boğazında,
Mehtap sofrası açmıştı denizin ortasında,
Davet etti kutup yıldızını masasına,
Şimdi nöbetimiz var geliriz ,1953 yılının temmuz haftasına.
Yazan Ekrem Kayaalp
Gemide ilk önce acemilik çektik.Girdiğimiz yerden bir daha çıkamıyorduk.Yemeğe sıra ile birlik, birlik giriyorduk.Günde üç öğün yemek yiyorduk.Yemekhanede iş bölümü çok güzel ve düzenli oluyordu.Sıra ile evvela 6 gözlü tabak,bardak,çatal kaşık bıçak,sonra yemekler,ekmek veriliyordu.Çay ,süt her yemekte boldu.Helaları (WC) alafranga teşkilatlı idi.Gece aşağı koğuşlarda,gündüz güvertede oturuyorduk.
Koğuşumuz ranzalı, herkesin yatağı ayrı idi.Gemide sinema her birliğe ayrı,ayrı gösteriliyordu.Gazete her gün çıkıyor bu surette habersiz kalmıyorduk.”Kutup Yıldızı” isimli Türk Silahlı Kuvvetlerine çıkan ilk gazetede;
Sevgili vatanımızdan ayrıldığımız için hiç birimiz endişe etmiyoruz.Çünkü başaracağımız işte verdiğimiz karar,her türlü endişeyi ortadan kaldıracak kadar büyüktür. Düşmanımızı her yerde yok etmek,onunla her yerde boy ölçüşmek azmi ile gidiyoruz. Çünkü hürriyet sevgimiz düşmanınkinden fazla,süngümüz düşmanınkinden keskin, yüreğimiz parlaktır.
Kahraman asker, şimdiden gazan mübarek olsun.
Kurmay Yarbay Vahit
General Le Roy Eltinge gemisinde bulunan milletlerin ve mevcutları: 400 kişi Yunanlı,Türkler 1700 kişi.Habeşliler 550 kişi, Hollanda,Siyam,Belçika vapurun mevcudu 3 bini geçkin idi.
1/7/1952 Salı
Bu günde aynı günler gibi geldi geçti.Saat 14.30 da yangın alarmı yaptık.Can yeleklerini giyip güverteye çıktık.5 dakika içinde indik.
2/7/1952 Çarşamba
Vapur durmadan gece gündüz gitmeğe devam ediyor.Havada serin rüzgarın esişi,denizin maviliği güzel bir manzara veriyor.Günler geçmekte.
3/7/1952 Perşembe
Denizde dalga var vapur sallanıyor.Bana bu sefer dokunmadı.Vapur devam etmekte.
4/7/1952 Cuma
Sabahleyin hava sıcak idi,sonra serinledi.Adeta güvertede üşüyoruz.Yarın Kore’ye çıkacak olduğumuzu söylediler.Bugün saat 13 de bütün Türk Birliğini sıhhi muayene yaptılar.Vapurda temizlik yapıyoruz.Tatlı suları duşlara verdiler yıkanıyoruz.Saat 17 de yağmur yağdı.Saatler 1 saat ileri alındı.Şimdi Türkiye ile fark 7 saat oldu.
5/7/1952 Cumartesi
Sabahleyin saat 5 de kalktık.Çantalarımızı dürdük (topladık).Çantalarımızı alıp güverteye çıktık.Çantaları güverteye bırakıp yemekhanede yemek yedik çıktık.Hava rüzgarlı ve bulutlu.Saat 14 de tekrar yemek yedik,saat 15 te kara göründü.Saat 18 de Pusan’a geldik. Gemi rıhtıma yanaşmadı açıkta demir attı durdu.
Muhabere yaptılar.Şu anda tayyareler dolaşıyor.Ufak motorlu kayıklar geldi.Bu kayıklardan subaylar indi.Saat 19 da bizim bir üsteğmen geldi,”Bugün vapurdan karaya inilmeyecek,erat koğuşlara inip yatabilir, gece saat 2 de yemek yenilecek vapur sabahleyin rıhtıma yanaşıp inilecek” diye hoparlör ile söylediler.Gece saat 2 idi bizim generaller geldi.Subaylar ile görüştüler.
6/7/1952 Pazar
Sabahleyin saat 3 de yemek yedik çantaları alıp güverteye çıktık.Binbaşının biri biraz nasihat verdi. Vapur saat 6 da rıhtıma yanaştı.Bandolarda gelmiş, merasim ile indik, doğrudan doğruya trene bindik. Pusan büyük bir yer.Dağlar tepeler arasında.Dağları yeşil çimenlik,denizde birçok vapurlar var.Tren istasyonu da akıl fikir yetecek değil.Tren saat 10 da hareket ve manevra yapmakta.Buranın insanları yumuk gözlü,kadını erkeği de aynı çatık kaşlı.Satıcı kızlar ve çocuklar bizim MP inzibatlarını görünce kaçıyorlar.Tren saat12 de hareket etti.Hat boyunca manzara yeşillik,gecekondu gibi evler devam ediyor.Saat 23 de büyük bir han nehrine ve uzun yan yana 4 tane asma köprü.Köprünün uzunluğu belki bir kilometre uzun.Tren sabaha kadar gitti.
7/7/1952 Pazartesi
Sabahleyin İnçon’a (İncheon) geldik.Burada trenden indik.Burada tayyare meydanlığı (havaalanı) da var.Bizi götürecek olan cemseler (askeri kamyon) de gelmiş idi.Cemseler binip 2 saat sonra birliğimize geldik.Kamplarda çadırlara girdik.Öğleyin kumanya verdiler. 7-8 kutu.İçerisinde sigara,kahve,şeker, sakızına kadar var idi.Saat 12 de Korede bulunan ikinci değiştirme tugayı bizi topladı.Bizimle görüştü.Saat 15 te bizi ayırıp ,oto bölüğüne götürdüler. Bu bölükte Atça’da Şükrü’nün fırınında çalışmış olan Abdullah Bahadır ismindeki arkadaş ile tanıştık.Saat 17 de bize elbise,çamaşır,ayakkabı verdiler.
Üzerimizdekini teslim ettik.Yeni verilenleri giydikten sonra çadırlara gidip,bize cibinlikte verdiler.
Her gün iç içme sigara veriliyor.Çikilota ,çiklet,hatta diş macunu,fırça dahi çıkıyor.Verdikleri yemekleri evde dahi bulamazdım.Akşam oldu yattık.
8/7/1952 Salı
İstirahatlı ,yiyip içip yatıyoruz.Eve Mehmet Erçin’e mektup yazdık,Abdullah ile beraber.
9/7/1952 Çarşamba
Bugün silah verdiler.
10/7/1952 Perşembe
İstirahat deyiz.
11/7/1952 Cuma
Bugün bize öğleye kadar Amerikan piyade tüfeği M1 ‘i söküp takmasını gösterdiler.Öğle sonu bize 15 günlük kurs açıldı .Yürüyüşe gittik.
12/7/1952 Cumartesi
Eve mektup yazdım.
13/7/1952 Pazar
Bakım.
14/7/1952 Pazartesi
İnçon’a yürüyüşe gittik.
15/7/1952 Salı
25.Tümene yürüyüş.
16/71952 Çarşamba
Yürüyüş.
17/7/1952 Perşembe
18/7/1952 Cuma
İnçon’a gittik.
19/7/1952 Cumartesi
Bölükteyiz.
20/7/1952 Pazar
Bölükteyiz.
21/7/1952 Pazartesi
Cepheden bizim asker istirahata çekildi.
22/7/1952 Salı
23/7/1952 Çarşamba
Sabahleyin uzun yürüyüşe çıktık. İnçon’dan Seul’e geçtik. Seul İstanbul gibi büyük bir şehir.Bomba ,kurşun yemedik bir tek binası yok.Seul’den geçtik,Suvon‘a(Suwon) vardık Burada Türk kampına vardık,gece kaldık.
24/7/1952 Perşembe
Sabahleyin bölüğe döndük.saat 22 de bölüğe geldik.
25/7/1952 Cuma
Bölükte idik.
26/7/1952 Cumartesi
Hem sabah hem öğleden sonra atışa gittik.Ateş etmeden döndük.
27/7/1952 Pazar
Takıma ayrıldı.Biz yine birinci takımda kaldık.819 nolu bir cemse teslim ettiler.
28/7/1952 Pazartesi
Birinci tabur emrine vazifeye gittik.Hava kapalı.Dehşet yağmur yağıyor.
29/7/1952 Salı
Üçüncü tabur emrine gittik.Benim araba tekliyor idi.Öğle sonu bakıma çektim.Kompresörü zayıf olduğundan motoru değişecek diye ordonata gönderdiler.
30/7/1952 Çarşamba
Dün gece yağmurun fazla yağmasından sel bastı.Sabaha kadar uyuyamadık ve taşındık.Arabaları ve eşyaları zor kurtardık. Birinci takım çadırlarını su yıktı.Sökemedik.
31/7/1952 Perşembe
İkiye ayrıldık.Biz bir takım levazım bölüğüne gittik. İki,üç ve Karargah bölükleri ordonatta kaldılar,gece orada yattılar.
1/8/1952 Cuma
İkinci tabur karşısında bir ordugah yeri verdiler.Öğle sonu gittik,çapa kürek ile çadır yerlerini düz edip,çadırları kurduk ve yerleştik.
( On bir gün günlük yazılmamış )
12/8/1952 Salı
Evden ilk olarak mektup aldım.
( Günlük burada bitmektedir. Diğer sayfaları boştur.Defterin Sondan on beş yaprağı, Kore’de bulunan asker arkadaşlarının ev adresleri yazılıdır.)
…………
(Hatıra defterinin son 5 ve 6. Sayfaları)
[ Eve Dönüş ]
Bizi değiştirecek olan Dördüncü Kore değiştirme birliğinin birinci kafilesi İzmir’den 12/6/1953 haziranında hareket etmiş.
5 Temmuz 1953 Pusan’a geldiler.
7 Temmuz 1953 Kampa geldiler.
11Temmuz 1953 Teçhizat ve arabaları teslim ettik.
Bizim ikinci kafile 31Temmuz 1953 te hareket etti.
Biz birinci kafile 31Temmuz 1953 te saat 3,5 ta gemiye bindik.
[ Kore savaşı 25 Haziran 1950 tarihinde başlamış , 27 Temmuz 1953 Ateşkes antlaşması ile bitmiştir. ]